SVHA MO15 geeft het de tegenstander niet cadeau
De laatste wedstrijd van de 1e periode gister op 15 oktober. Een spannende ook, want we kunnen periodekampioen worden.
De spanning zit er ook bij de meiden in, dat is goed te merken. We spelen tegen de nummer 2, de meiden van de Arnhemse Boys en het verschil is maar één punt.
Al meteen bij de start van de wedstrijd gaan we er vol in. We doen ons best om het spel te bepalen en dat lukt aardig goed. We krijgen weinig ruimte om aan te vallen, de verdediging van de tegenstander is duidelijk niet van plan om onze spitsen te laten schieten. Na 13 minuten lukt het dan toch om door de verdediging heen te komen en weet onze spits de bal in de netten te krijgen: 1-0.
Direct volgt de tegenaanval en lukt het de tegenstander om door onze verdediging heen te breken. Het schot van de spits is helaas onbereikbaar voor onze keepster: 1-1.
Oei, daar balen de meiden van. Maar niks aan de hand; gewoon blijven voetballen.
Hoe we het ook proberen, de duels aangaan en vechten voor de bal, het lukt ons niet om door de verdediging heen te breken. Een paar kansen krijgen we wel, maar helaas weten we die niet te verzilveren. In de 30e minuut valt de 1-2, een schot van afstand waar onze keepster net niet bij kon. Dit komt even binnen; de meiden balen en de koppies gaan wat hangen.
Tijdens de rust vertellen we de meiden dat ze het echt heel goed doen. We spelen deze wedstrijd nou eenmaal tegen een sterke tegenstander. We zijn de betere op het veld, maar het lukt simpelweg niet om door de verdediging heen te breken. Ga zo door is de boodschap.
Dat doen we dan ook. De hele tweede helft knokken we. De meiden maken heel wat meters en weten veel kansen te creëren. Afmaken lukt alleen niet. Ook onze verdediging heeft het druk in de tweede helft. De tegenstander krijgt best wat ruimte, welke ze proberen te benutten, maar ook hen lukt het niet om door de verdediging heen te breken. Elk schot op het goal wordt gestopt door onze keepster. Vanuit een schrikreactie in de drukte voor onze goal wordt een bal gevangen door één van onze verdedigers. Niks aan te doen, dit gebeurt in een reflex. We krijgen een penalty tegen. Langs de lijn wordt het stil. De penalty wordt genomen en…. gestopt door onze keepster. Luid gejuich klinkt op het veld, vanuit de dugout en langs de lijn. De rest van de wedstrijd krijgen zowel de tegenstander als wij nog enkele kansen, maar lukt het niet meer om te scoren.
Er is enorm hard gewerkt en flink geknokt door iedereen. Helaas kwamen we net tekort en was de eindstand 1-2. Jammer maar helaas. Bedankt voor het aanmoedigen langs de lijn, heel leuk dat er zoveel supporters waren!
