SVHA JO11-1 sluit seizoen keurig af tegen AWC
De laatste wedstrijd van de (najaar) competitie moest gespeeld worden tegen AWC. Ondanks dat de kampioen van de competitie vorige week al bekend was, was dit de meest productieve ploeg uit de competitie. AWC wist namelijk al 60 keer te scoren in 10 wedstrijden. Tevens was dit ook de wedstrijd die zou bepalen wie van de twee op plaats 6 of 7 zou eindigen.
Het was koud, heel koud. Zo ook voor de spelers die veel in beweging moesten blijven vooraf van trainer Roy Kuiper. De trainer had sowieso een meesterplan bedacht voor het effectieve AWC. Dit plan bleek fantastisch uit te pakken en al vroeg wist SVHA dan ook op een verdiende 2-0 voorsprong te komen.
Het plan was om samen met Jay Daniël en Cas van Schaik de verdediging te vormen. Cas had een speciale opdracht gekregen en dat was onze linkerkant te verdedigen. Jay speelde als laatste man waar vaste voorstopper Maurice Siefkes de vrije rol kreeg om zoveel mogelijk op te ruimen. Verder werd Bart Winnemuller wederom in de as van het veld neer gezet. De normaliter spits moest nu de balans op het middenveld brengen. Voorin de kleine snelle dribbelaar en tevens aanvoerder Senne Pieters.
Dat het startende strijdplan werkte bleek wanneer de groepering van SVHA uitstekend uit pakt. De mannen hebben een gezamenlijke opdracht bij bal bezit voor de tegenstander. Mede door onze defensieve opstelling stond AWC dus erg ver naar voren. Precies ons (spreekwoordelijke) mes in. Want zodra wij de bal hadden was er een steekpass richting onze spits Senne Pieters, die bij de eerste beste bal uiterst koelbloeding blijft. Op snelheid is de jonge dribbelaar op geen enkele manier meer terug te halen en rond hij zeer beheerst af met de linker voet in de verre hoek. 1-0.
Niet veel later is het Bart Winnemuller die met een geweldige steekpass opnieuw Senne Pieters weg stuurt. Zoals eerder is ook nu de jonge spits niet meer terug te halen voor de AWC defensie. Senne kruist voor de goal langs en waar hij eerder nog beheerst en kundig met links binnen schoot besluit de jonge aanvoerder nu met de rechter buitenkant van de voet de bal binnen te schieten. 2-0!
Hierna besluiten de mensen van AWC om meer zekerheid achterin te bouwen en met 3 verdedigers te gaan spelen. Hierdoor word het voor SVHA wat lastiger in de omschakeling maar komt het wel iets beter aan voetballen toe. SVHA is wat onrustig aan de bal. Tevens staat het verdedigend wel echt goed.
Er zijn nog 2 grote kansen. Eén voor Senne Pieters die slalomt door de defensie van AWC. Passeert 1…2…3.. man en word dan aangetikt, de dribbelaar, zo gretig als hij is blijft staan en half struikelend schiet hij de bal net over. De anders kans is voor Tim Berends die zichzelf goed vrij loopt. Echter heeft Tim wat ongeluk in de afronding dit jaar. Tim heeft het lastig waar hij vorig jaar de goals voor het oprapen had liggen, is dat voor Tim nu hard werken geblazen. Dat doet Tim dan ook en komt tot een goede kans, helaas gaat de bal net naast. Tot grote frustratie van Tim zelf.
AWC is in de eerste helft eigenlijk maar onmachtig toch komt het voor rust nog op 2-1. Eerst nog is daar een goede AWC kans die knap gepakt word door Stijn van Bergen maar dan is er een vrije trap lijkt makkelijk te kunnen weg gewerkt worden door Roan Gaal. De grote verdediger (die als enige zonder kou bescherming speelde en weer een paar goede harde duels won) schat deze bal net verkeerd in. Roan schiet over de bal heen waardoor Stijn van Berger te laat is, de bal valt droog binnen. Hierna haalt SVHA via Jay Daniël nog een keer de bal goed van de lijn af en ontsnapt het aan de gelijkmaker.
In de rust zijn er de complimenten van de trainer. Het staat ook echt gewoon goed. SVHA maakt de ruimtes als team klein waardoor AWC de fouten maakt. Hieruit kan SVHA voetballen, maar bleek het wel wat onrustig. Met name Jay Daniël is onrustig aan de bal terwijl de trainer juist wil dat Jay gaat voetballen. Verder moet Bart Winnemuller de bal blijven vragen. Voetballen is de opdracht, verdedigend goed maar nu nog voetballen. Nog een keer de yell in de rust!
Na de rust is het zoals wel vaker niet helemaal scherp. En komt AWC op gelijke hoogte. De bal komt voor en iedereen mist de bal. Deze valt dan ook ineens en zomaar binnen. Het is niet eens een kans te noemen maar het staat wel 2-2…
Na de rust is er wel iets beter voetbal. Jay doet meer wat hij als opdracht heeft gekregen. Voetballen, bal aan nemen en kijken. De jonge spelmaker heeft hierdoor iets meer balverlies maar soms komt SVHA eindelijk aan voetballen toe omdat er nu wel balbezit word gehouden in plaats van zomaar de bal naar voren te schieten. Tim Berends speelt zichzelf goed vrij aan de rechter kant. En de spits die normaal voor eigen kans zou gaan legt nu keurig af op Bart Winnemuller die uit de draai, kenmerkend voor Bart de 3-2 neer zet.
In deze fasé kan het even 2 kanten op. Opnieuw een goede kans voor Senne Pieters als voor Tim Berends, ook Bart Winnemuller heeft een schietkans. Ook AWC krijgt een aantal goede mogelijkheden maar Stijn van Berger is alert en pakt de ballen goed. AWC heeft niet zo zeer een heel goed veldspel (vandaag), maar het scoort wel vanuit onverwachte momenten. Zo staat het ineens weer 3-3 en moet SVHA wederom opnieuw beginnen.
In deze fase gaat het ook ineens een stuk beter. AWC komt weer meer en dat speelt SVHA in de counter. Hoe meer AWC lijkt te komen, hoe minder gevaarlijk de Wijchenaren worden en hoe gevaarlijker de groen / witte onder 11 machine van Herveld word. Ditmaal is de bediening op Bart Winnemuller. De lange speler van SVHA moet het niet hebben van zijn snelheid maar door slim lopen komt hij één op één met de keeper. De man met de goude trap (aldus assistent trainer Sven Oppel) laat dit buitenkansje niet onbenut en rond zo koelbloedig af. 4-3!
Een goede teamprestatie vandaag zonder twijfel, maar er was vandaag één man die zijn uitzonderlijke kwaliteiten aan de bal demonstreerde. Opnieuw vanuit de omschakeling (of counter, wat jullie willen) is het SVHA dat toeslaat. Een lange bal lijkt te hard te zijn, de AWC verdediger heeft een meter of 4 á 5 voorsprong op Senne Pieters die wel gelooft in deze bal en de sprint in zet. Na een flinke sprint gaat de jonge aanvoerder voorbij aan zijn tegenstander. Bewonderend horen we de toeschouwers lachen om de ongelofelijke snelheid van de spits. Hij bleek vandaag in zijn 1 op 1 afronding zeer koelbloeding en zo zet hij niet alleen de eindstand 5-3 op het scoreboord maar ook zijn welverdiende hatrrick!
Hiermee komt het (najaar) seizoen ten einde en komt de onder 11 groep ten einde op een goede 6e plaats. Dit halve seizoen heeft deze grotendeels eerste jaars groep grote stappen gemaakt. Waar het in de bekerwedstrijden vaak met ultieme korfbal uitslagen van het veld stapte is het nu gewoon een groep die weet wat het moet doen. Het speelt met een idee en begint elkaar steeds meer te gunnen. Tevens laat het gewoon zien vaak tegen 2e jaars goed mee te kunnen komen.
Deze ploeg heeft nog genoeg te leren maar we zijn op de juiste weg. Deze 6e plaats is een mooi tussen station tot de ambitie voor na de winterstop. Hier moet SVHA verder naar boven gaan kijken waar het wel iedere wedstrijd hard voor moet werken. Dit seizoen hebben we geen enkele wedstrijd teveel gekregen terwijl we onszelf wel 2 keer enorm tekort hebben gedaan(lees DIO’30 en DFS) en we dus wellicht 6 punten extra hadden verdiend. Daarmee hadden we een top 3 klassering gespeeld. Goed dat telt niet, het blijft wel zuur dat we van DFS hebben verloren (hekkensluiter met 107 goals tegen, hoe dan??). Ik ben trots op deze jongens. Namens de groep wil ik iedereen bedanken voor de support die wij hebben gekregen, ouders, toeschouwers, scheidsrechters, de club, leenspelers en natuurlijk de boys zelf, voor hun goeie opkomst en fantastische inzet. Op naar de 2e helft van het seizoen.
Geniet onderstaand van dit fantastische fotoverslag, ik stel voor dat we na de winterstop dit iedere wedstrijd doen 😉
